zondag 15 maart 2009

6) Lousy Sunday, Stap uit je bed ontbijt bij een eetcafé met krantje, smoothy en croisant, spring je zondags zo heel relaxed uit de band.

woensdag 4 maart 2009

En een gelukkig gehaktballen jaar.

Kerststress

Maandag zag ik de anders zo rustige dorpsgenoten gestrest door de straten van ons mooie dorpje Schaijk sjeesen. Het was bijna kerst en iedereen wil zoooo lekker eten koken. De winkels afgeladen met luxueus eten uit de hele wereld lonkt, naar de grage consument. Hoezo recessie? Ook die gedachte went.
Verbaasd zie ik toe, hoe lands mooiste goed blijft liggen in het schap. Rode kool en gehakt, daarvoor is Nederland nu te bekakt.Maar vanaf nu neem ik me voor! De gehaktbal die mag er wezen hoor. Lekker sappig met wat jus met een broodje of een kruimige aardappel. Voor hem spring ik via de blog in in de bres. Volgend jaar in Schaijk geen stres maar gehaktballen met de kerst. Ik wens u allen, fijne kerstballen.

De dag na kerst

Jammer toch dat ik met deze dagen de mensen niet mocht behagen.
Mijn U.V.D. is bijna voorbij, hoe moet dat nu met mij? Jammert het gehakt stilletjes in het schap. Ineens is er volop beweging, bruusk wordt hij uit het schap gelicht. Blij denkt gehakt, er is een consument gezwicht. 


Maar niets is minder waar, zijn pak wordt vakkundig opengescheurd en weldra ligt hij, tussen honderden anderen, in een grote bak.
Er wordt flink gekneed en een pikant kruidenmengsel toegevoegd dat heel lekker geurt. Ook wordt er nog iets gedaan waardoor hij van gezond grijs naar opgewonden roze kleurt Vervormd tot pikante hap, ligt daar pardoes ons gehakt weer in zijn schap. Fraai gedecoreerd met vel oranje etiket 3 voor de prijs van 1 zo is het maar net, hij voldoet nu aan economisch supermarkt wet, die vooral op zijn eigen kleintjes let.

Een week later

De gehaktbal vervormd tot pikante hap, blijft nu niet lang meer in het schap. Op de woensdag na nieuwjaar beland hij op de band van de caissière. Zijn kortstondig maar toch verlengd leven start een nieuwe carrière.
Bij het gezin Jan Jans in het lieflijke plaatsje Schaijk heeft het dagelijks leven weer haar ritme hervat.
Moeder Jans verantwoordelijk voor het huishoudelijk budget, ontdekte daarnet, dat het jaarlijks feest gelag hen koste een veel te groot bedrag. Oh wat spijt van al het kostbare eten, want deze moesten we helaas aan de kliko kwijt. De U.V.D. was namelijk vandaag verstreken.


Ja lieve lezers daarmee gaan veel huishoudens mee in de fout. De fabrikanten verdienen zo echter wel goud. Vroeger rook men aan het eten en bepaalde , moet u weten, of het eten was goed of  fout. De meeste mensen konden toen nog koken en wisten dan met de mooiste restjes een maaltijd te toveren, zo uit Jamies keuken weggelopen.

Ook kochten ze toen per kg of gram en was alles nog niet voorbereid, of gesneden. Met de fiets werd toen van de groenteboer naar de slager gereden, deze ambachtslieden deden hun uiterste best en maakten hun klanten tevreden. Met een mooie rode kool of ter plekke door de molen gemalen vlees tot eerste klas gehakt. Kortom je at dat wat je zag.

Bij Jan Jans

Bovenstaand even terzijde we waren gebleven bij onze gehakt. Deze komt in gezin Jans en wordt daar in de pan gekwakt. Vergezeld door erwtjes uit een blik en poeder die is aan gelengd met wat melk en ziet eruit als wat ze noemen puree maar van de geur alleen wordt je al wee. Wordt hij in 3 fases op de tafel gezet.

  1.  is de jongste telg neemt 3 hapjes van haar bordje eten en zegt zeer beslist hieraan heb ik niets gemist, geef mij maar Fristi met gevulde koek dat vult mijn buikje ook. Ik hou heel niet van warm eten mama moet je weten.
  2. is moeder Jannie met zoonlief  Dré, snel eten want anders kan je niet, trainen en doe je zaterdag niet mee. De boodschap komt over en snel wordt gehakt en de rest van het maal naar binnen geschrokt.
  3. Verdrietig ligt de rest van gehakt op een bord in de koelkast te wachten op ons pap. Deze staat moet je zien, ergens halverwege de A10. Dagelijks vast in het verkeer, na een dag druk in de weer om voor zijn lieve schattige gezin te zorgen voor enig gewin.Thuis gekomen heeft hij in verpietert eten dus echt geen zin, stiekem wordt het in de kliko gekwakt.




Is dit het einde van ons gehakt? Nee natuurlijk niet!


Voor het einde van het verval van onze lievelings bal, staat daar ineens de “Gehaktballenengel”pal.

Zij spreekt Jan Jans bij de kliko zeer vermanend aan:
Jan Jans wat heb je nu gedaan? Zzo gaat onze eetcultuur toch naar de maan.
Gehakt is een edelfood. Van de slager die hem met zorg draait en een liefdevolle kok die hem deskundig braait.
Zo kun je 2013 echt niet in, wat heeft je leven nog voor zin, als je niet kunt genieten van perfectionistisch geweldig gehaktbal eten.
Zorg dat je files ontwijkt, en je leven verrijkt met het creëren van de ideale bal.
Zo behoedt je jezelf en je familie van het verval.

Geschrokken kijkt Jan Jans om zich heen, nee hij ziet geen andere mensen staan, alleen een heel mooie Engel vrouw met in haar handen een gietijzeren braadpan met heerlijk geurende gehaktballen. Spontaan reikt hij naar de pan om een gehaktbal te pakken. Maar je raadt het al hij tast in het luchtledige daar is heel geen bal. Verbaasd loopt hij terug naar binnen en denkt, ben ik nu zo verdwaast.

Hij smeert een boterham met pindakaas en valt voor de tv in slaap.
Zijn dromen gaan over een rustig leven waarin hij op zijn gemakje loopt naar zijn werk op het platteland, hier teelt hij allerlei lekker eten en tussen de middag gaat hij met een zak met uien, prei wortel en sla lopend naar huis. 
Hier staat een engelvrouw met op het gasstel duizenden verpieterde pikanteballen de pan valt om boven op Jan Jans. Help ik stik, nee laat mij leven. Ik wil geen gehaktballenstress ik weet nu mijn les. De lamp gaat aan en moeder Jannie zegt doe maar kalm, zullen we naar bed toe gaan?


Het is zondag en vader Jan Jans staat heel vroeg op. De hele week speelt de Engelvrouw hem door de kop. Hij kan er niet goed van slapen, ’s nacht schrikt hij wakker van hordes gehaktballen die over hem heen vallen. De prachtige Engel staat dan lieflijk met haar braadpan aan het hoofdeinde van zijn bed.

Zaterdag gaat hij naar de echte slager in Schaijk en heeft hier een kilo vers gedraaide half om half gekocht. Jannie Jans noemde hem gesjocht, want Slagersgehakt is o zo duur. Ja zegt vader Jan dromerig “maar wel heel erg puur”.Vaag boven zijn hoofd zweeft een Engelen silhouet de braadpan zweeft langzaam dor de kamer heen. Maar gelukkig ziet Jan dit alleen.

Intussen staat Jan Jans met de zak gehakt in zijn handen. Wat moet hij hier in hemelsnaam mee aan. Koken heeft hij thuis ook nooit geleerd, want zijn moeder bedoelde het wel niet verkeerd, maar gaf om eten helemaal niets. De tafel was daar dan ook tamelijk schraal. Het eten werd op tafel gezet, en na het gebed, werd stug doorgegeten zonder een woord te spreken. 10 minuten per dag duurde dit ritueel.

Hee Engelvrouw waar ben je nou? Roept Jan Jans zijn geest aan. Maar natuurlijk gebeurt er helemaal niks. Hij zet er dan Google maar eens aan, gehaktbal+recept typt hij in: 196.000 resultaten. De meest fantastische recepten beloven van alles met Kaas, kruiden, pepers, ketjap. Na een uur surfen, denkt hij je moet het maar durven. Hij gaat naar bed

Naar de boerderij

Langzaam ontwaakt Jan Jans uit zijn slaperig gemoed. Kijk ziet hij dat goed? Het gehakt staat niet op het aanrecht, nee natuurlijk niet dromerd.
Kaboutertjes Ja! je weet wel! Ja ja maar ik weet wel. Na het ontbijt besluit Jan Jans zijn droom waar te maken.Vrolijk zegt hij tegen de kleine Giny ga je mee? Moeder Jans kijkt verbaasd op over zo’n enthousiaste invitatie en Dre zegt mag ik ook mee.

Ze nemen de fiets en rijden naar de boer, Waar gaan we naar toe? Papa zeg eens? He kijk dan koeien zegt Giny, Boeh zegt Dre. Bij de stal roep vader Jans eens rond en heel terstond wordt melk gehaald. In een grote plastic fles krijgen ze het mee. Boer Ben laat de kids van alles zien hun ogen puilen uit, vader Jans denkt dat is voor mij een kans, want ik weet ook niks over het boerenleven. De kinderhandjes aaien de grote beesten en boer Ben belooft ze de volgende keer mag je kalfjes melk komen geven. Met grote tegenzin gaan ze samen weer naar huis. 
Pap wat gaan we nou doen? Gaan we volgende week weer naar de koetjes toe?

Vader Jans bakt droomballen.

We gaan gehaktballen maken zegt Jan ferm. Nou pap daar kun je ons niet mee raken Dat van die gummie zeker wat op en neer gaat als een stuiterbal. Dankjewel jij met je gehaktbal. Wat zeg je doe je daar van die melk in? Nee echt niet!
Jan Jans zijn ziel raakt zo wel bezeerd, maar hij denkt in die droom heb ik toch geleerd? Een echte gehaktbal is niet verkeerd. Ik zal die jong van ons wel eens manieren leren, zich zo tegen mijn plan te keren.. Vastberaden komt hij thuis, moeder hangt al voor de buis. Ongestoord gaat Jan Jans zijn gang, diep nadenkend hoe het ook alweer zat begint hij zijn gehakt te kneden en al snel braadt hij zijn allereerste bal.


Tijdens het bakken komen de lekkerste geuren vrij. Dre en de kleine Giny komen nieuwsgierig naar de keuken toe, heej pap wat is dat daar. Gehaktballen jongens kijk maar.
Welnee pap dat is niet zo,  gehaktballen zijn lang zo lekker niet. Moeder Jans zegt dat ruikt wel heerlijk. Even later zitten ze zowaar met zijn vieren aan tafel met smaak te genieten van deze echte bal gehakt. 

Heej kijk dan! Daar is de Engelvrouw, ze zwaait naar jou en zweeft langzaam met een vette knipoog langs de tafel heen.
Gehaktballen recept

5) vriendenkring

Blijf jij maar lekker bij de buis, maar in de horeca voel ik me thuis. Vaker uit, doet mijn vriendenkring niet slinken. Kom op laten we er een gaan drinken.

zondag 1 maart 2009

4] Fijn bij de kastelijn

4) Na uren lang bomen aan de bar worden de visies weer één! Het leven is fijn bij de kastelein.